حلال 402 چیست؟

حلال 403: 

 حلال 403 در دسته حلال‌های آروماتیک بالا قرار دارد و حدود تقطیر آن بین 152 تا 198 درجه سانتی‌گراد است. از جمله مواد اولیه برای تولید حلال 403 می‌توان به نفت سفید، گازوئیل و روغن سوخته اشاره کرد.این نوع حلال به عنوان رقیق کننده در صنایع الکل سازی، صنعت چاپ و رنگ سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روش تولید حلال 402:

حلال­های نفتی برش­های میان تقطیری هستند که به­طور مستقیم یا غیرمستقیم از نفت به­دست می­آیند. دامنه برش و نوع ترکیب آنها توسط تولیدکننده برحسب کاربرد نهایی آنها تعیین می­شود. حلال­های نفتی به­طور وسیعی در صنایع مختلف شیمیایی از جمله صنایع رنگ، روغن­های صنعتی، چاپ، لاستیک سازی، چرمسازی و صنایع فلزی مورد استفاده قرار می­گیرند. بهترین خصوصیت حلال­های نفتی شفافیت، بیرنگ بودن و غیرقابل امتزاج بودن آنها با آب است ولی در حلال­های آلی مشابه حل می­شوند، قدرت حلال بستگی به نوع هیدروکربن­های تشکیل­دهنده آن و به­خصوص مقدار آروماتیک­های موجود در آن دارد. حضور هرکدام از هیدروکربن­ها روی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی حلال، مثل قدرت حلالیت، ویسکوزیته، دانسیته، بو و نوع کاربرد آن اثر دارد. حلال 402 از تقطیر نفت سفید به دست می­آید و نفت سفید از تقطیر جز به جز نفت خام در دمای 140 تا 275 درجه سانتیگراد به دست می آید. به طور کلی نفت سفید مخلوطی از مایعات نفتی است که شامل هیدروکربن هایی  با 10 تا 16 اتم کربن به صورت زنجیره ای و شاخه ای  می شود و وایت اسپیریت مخلوطی از ترکیبات آلیفاتیکی و آلیفاتیکی حلقوی می­باشد که دارای هیدروکربن هایی با تعداد کربن 7 تا 12 می باشد. در نتیجه با کراکینگ نفت سفید سنگین  می توان به این ماده سبک تر دست یافت.

تقطیر نفت سفید سه جزء  را بین 140 تا 215 درجه تولید می کند. برش اولیه تقطیر این ماده حاوی 20 % محتوای آروماتیک است که همان حلال  نوع صفر می باشد. حلال نوع 1 از هیدرودیسولفوریزاسیون نوع صفر به دست می آید و از هیدروژناسیون آن حلال نوع 3 با کمتر از 5 % آروماتیک به دست می آید که همان وایت اسپیریت بدون بو است.